Poradnik przyszłego przedszkolaka

o przedszkoluplan dnia

CZYLI PORADY DLA MAMY I TATY.

DRODZY RODZICE !
Wasze dziecko idzie po raz pierwszy do przedszkola. Jesteście pełni obaw. Chcecie wiedzieć, jak odnajdzie się ono w nowym środowisku, jak będą się układać jego kontakty z rówieśnikami?

Co może zaoferować Waszym dzieciom nasze przedszkole?

  • Opiekę i wychowanie, nad którym czuwają nauczycielki z odpowiednim przygotowaniem pedagogicznym i doświadczeniem w pracy z dziećmi,
  • atrakcyjne zajęcia dostosowane do potrzeb i możliwości dzieci oraz zabawy dla dzieci mające na celu indywidualny rozwój dziecka: intelektualny, ruchowy, manualny,
  • spacery i wycieczki,
  • spektakle teatralne i spotkania z ciekawymi ludźmi,
  • uroczystości i imprezy, szczegółowy kalendarz dostępny na stronie internetowej przedszkola,
  • przygotowanie i udział dzieci w przeglądach i konkursach, spartakiadach,
  • bezpłatne zajęcia dodatkowe:

– religia na wniosek rodziców,
– pomoc psychologiczno-pedagogiczną zgodnie z obowiązującym prawem i w miarę możliwości,
– warsztaty rozwijające zainteresowania dzieci wg ich potrzeb i możliwości.

  • pomoc fachowego personelu pedagogicznego naszej placówki, który potrafi udzielić Waszemu dziecku i Wam drodzy rodzice wsparcia i pomocy zarówno w trudnym okresie adaptacyjnym jak i w trakcie pobytu dziecka w przedszkolu.

Przekroczenie progu przedszkola jest dla dziecka stresem związanym z nowym otoczeniem, koniecznością rozstania się z rodzicami, lękiem przed nieznanym. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu można w istotny sposób ułatwić dziecku przyzwyczajenie się do nowej sytuacji. Należy pamiętać również o tym, że każde dziecko jest inne i każde w inny sposób reaguje na nowość.

Jak przygotować dziecko do roli przedszkolaka?

Nie opowiadaj dziecku wcześniej zbyt wiele, o tym, jak będzie w przedszkolu. Nie wiesz jak będzie. Możesz go zapewnić, że wybrałaś dobre, najlepsze, miejsce, że będą tam zabawki i koledzy. Ale nie zapewniaj, że będzie się bawił z kolegami, bo może nie nastąpi to od razu. Nie zapewniaj, że będą pyszne obiadki – z pewnością tak, lecz może Twoje dziecko nie lubi buraczków, a to one będą pierwszego dnia…

  • ureguluj dziecku rozkład dnia według rytmu jaki jest w naszym przedszkolu (ramowy rozkład dnia na stronie internetowej lub w holu w kąciku dla rodziców),
  • nie kupuj sama rzeczy, których dziecko będzie potrzebowało w przedszkolu; razem wybierzcie się na zakupy – pozwól, aby dziecko wybrało pantofle, worek, piżamkę, nową bluzkę itp.
  • sprawdź, czy dziecko potrafi samodzielnie wykonywać proste czynności: wkładać pantofle, jeść łyżką, myć ręce; jeśli ma z tym problemy wykorzystaj wakacje na wspólne ćwiczenia,
  • jeśli dziecko nigdy nie rozstawało się z domem – zostaw je na kilka godzin pod opieką babci lub sąsiadki – przekona się, że po rozstaniu znów spotka się z rodzicami,
  • nie zamartwiaj się, że dziecko idzie do przedszkola; ono świetnie wyczuje Twoje nastroje i będzie negatywnie nastawione do nowego etapu swego życia,
  • jeśli masz jeszcze jakieś wątpliwości – szczerze porozmawiaj z nauczycielką, dyrektorem przedszkola, zaufaj nam, my jesteśmy Twoim sprzymierzeńcem.
  • W pierwszych dniach pobytu dziecka w przedszkolu:

    pożegnanie musi trwać jak najkrócej. Przyprowadź lub przywieź maluszka, rozbierz i oddaj pod opiekę nauczyciela lub innego pracownika przedszkola. Ważne, by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pa!, każde ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, swoim płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić. Czas dla siebie, czas na wspólne utulanie wykorzystajcie w domu. Przedłużanie chwili pożegnania nie służy ani dziecku, ani żadnemu z opiekunów.

    Jeśli Twoje dziecko weszło już na salę, nie zaglądaj, by zobaczyć, co robi, jak się bawi, czy płacze… Ono już sobie poradziło: zrobiło duży krok naprzód i opanowało swój smutek, płacz, jest gotowe do zabawy, stało się częścią grupy. Najgorsze, co możesz zrobić to pokazać się mu znowu w otwartych drzwiach. Dla swojego dziecka jesteś i będziesz najważniejsza, i na Ciebie będzie czekało. Gdy Cię zobaczy, odbierzesz mu to, co osiągnęło. Na pewno przybiegnie i – obojętnie, czy szybko wyjdziesz, czy zostaniesz, Twoje dziecko znowu będzie musiało zmierzyć się ze swoimi uczuciami, z zapanowaniem nad nimi. Lecz tym razem zajmie mu to o wiele więcej czasu, a każde następne otwarcie drzwi będzie przyjęte przez córeczkę lub synka z nadzieją i oczekiwaniem, że znów zobaczy w nich mamę… Chcesz dowiedzieć się, jak sobie radzi Twoje dziecko, zadzwoń do przedszkola (322152783), zapytaj. Na pewno uzyskasz taką informację.
    Nie obiecuj nagrody materialnej, zabawki, słodyczy za to, że Twój duży syn lub córeczka zostanie bez Ciebie – i nie będzie płakać. W ten sposób obarczasz dziecko zbyt dużą odpowiedzialnością. Płacz pomaga zmniejszyć lęk, jest sposobem odreagowania, uwolnienia nagromadzonych emocji. Obdarzaj malucha buziakami, przytulaniem, swoją obecnością. Pamiętaj też, jeśli dziś kupisz mały prezent, z każdym następnym dniem oczekiwania dziecka będą większe. Ono powinno poradzić sobie z uczuciami – dla siebie, nie: dla prezentu. Świadomość, że to potrafi właśnie da mu siłę na przyszłość.

    Bądźcie konsekwentni. Jeśli jesteście zdecydowani, że Wasze dziecko będzie uczęszczało do przedszkola, nie zrażajcie się niepowodzeniami. One są częścią rozwoju. Gdy Mały człowiek uczy się wchodzić na schody, mądry rodzic nie wynosi go na rękach na ich szczyt. Mądry rodzic stoi tuż, za plecami dziecka, by go wspierać i złapać, lecz pozwala mu zdobywać samemu kolejne stopnie. Jeżeli oswajanie nowego miejsca trwa, Waszym zdaniem, zbyt długo, jeśli zmiany zachowania są trudne dla wszystkich, to nie jest jeszcze powód, by od razu rezygnować z przedszkola, by zabrać Maluszka stamtąd i pozostawić w domu. Warto w tej sytuacji zasięgnąć opinii nauczycielek, dyrektora przedszkola lub porozmawiać z psychologiem. Nauczyć się, jak można pracować ze swoim dzieckiem, by nie uciekać od problemu, lecz pomóc się z nim uporać.

    Działajcie wspólnie. W swoich działaniach, decyzjach bądźcie razem. Nie każ dziecku wybierać między Tatą i Mamą, między zdaniem Taty, a propozycją Mamy. Jeżeli postanowiliście coś razem, nie zmieniajcie tego postanowienia osobno.

    Pamiętaj, że każde dziecko ma swój czas dorastania do wymogów życia. Może się mimo Waszych wysiłków okazać, że Wasze dziecko nie jest jeszcze gotowe, by pozostawać bez Was. To zdarza się rzadko, lecz nie znaczy wcale, że ono się nie nadaje. Każde dziecko się nadaje, zawsze. Wasz Maluch potrzebuje tylko trochę więcej czasu, by sobie poradzić z odłączeniem od Was. Warto wówczas nie działać na siłę, lecz poczekać miesiąc lub kilka, by córeczka zaczęła z Wami współpracować, by synek chciał zostać z kimś innym. Wtedy także nie podejmujcie pochopnej decyzji wyłącznie w oparciu o własne przemyślenia lecz porozmawiajcie o niej z kimś jeszcze – z nauczycielką, dyrektorem przedszkola lub ze specjalistą.

    Co jeszcze możesz zrobić?

     

    Niezależnie od tego, czy jesteś Mamą, czy Tatą, możesz bardzo konkretnie pomóc swemu starszemu już dziecku zostawać w przedszkolu. Zaproponuj Twojemu dziecku zabawę. Odgrywajcie razem, na domowym dywanie, scenki rozstania. Lecz zamieńcie się rolami. To Ty bądź dzieckiem – a synkowi lub córeczce pozwól być ‘dorosłym rodzicem’. Udawajcie, że się żegnacie, możecie machać do siebie, dawać buziaki. Jeżeli Twoje dziecko bywa smutne, Ty jako dziecko też możesz się smucić. Najpierw pozwól maluszkowi pokazać, jak się żegna. Później pokaż mu sama, w jaki sposób można się dobrze rozstać, pożegnać. Niech Maluch (prowadzony delikatnie przez Ciebie i Twoje propozycje), spróbuje powtórzyć Twój sposób. W tej zabawie możecie też siebie zastąpić pacynkami, pluszakami i zrobić teatrzyk. Istotne jest, by opisywał ten sam problem. To ważna zabawa i potraktuj ją poważnie. Uczestnicząc w niej, mały człowiek może skonfrontować się ze swoimi uczuciami w sytuacji dla niego trudnej. Jeszcze nie będzie w stanie oczywiście ich nazwać, ale taka zabawa pomoże mu je zrozumieć. Pomoże mu zmierzyć się z momentem rozstania – i przygotować się na niego. Obniży też z pewnością poziom napięcia, jakie w dziecku wywołuje. Uspokoi go…
    Podobny efekt terapeutyczny przyniesie wspólne rysowanie sytuacji występujących w przedszkolu, opowieści o nich, wymyślanie bajek o dzieciach lub zwierzątkach, mających podobne kłopoty, jak synek albo córeczka. Dlatego postaraj się znaleźć czas także na takie działania.

    Pierwszy dzień pobytu dziecka w przedszkolu jest zwykłym dniem zabaw i zajęć. Prosimy o przyprowadzenie dziecka do godziny 8:15.
    W tym dniu rodzic powinien zabrać :

    • uśmiech na twarzy,
    • spokój i cierpliwość,
    • zaufanie do nauczycieli i całego personelu,
    • 100% pewności, że dziecko sobie poradzi

    Dziecko do przedszkola powinno zabrać:

    • dobry humor,
    • pantofle w worku tekstylnym podpisane imieniem i nazwiskiem,
    • ubrania na przebranie w razie konieczności zmiany odzieży, bielizny (zostawiamy w półce w szatni, dbamy o to by zawsze było coś zapasowego),
    • młodsze dzieci piżamkę (oznakowaną lub podpisaną) w worku tekstylnym

    Prosimy zapoznawać dzieci z ich rzeczami osobistymi tak by mogły je rozpoznać wśród rzeczy innych dzieci.
    – kontroluj swoje wypowiedzi: zamiast- już możemy iść do domu, powiedz – teraz idziemy do domu. Dziecko nie powinno czuć, że przebywanie w przedszkolu jest sytuacją przymusową, ma się tu bowiem dobrze bawić.
    – nie wymuszaj na dziecku, aby od razu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu. Jeśli dziecko będzie gotowe – samo chętnie ci opowie.
    Planujemy zorganizować spotkania z wszystkimi rodzicami podczas, których przedstawimy sprawy organizacyjne (będzie to koniec sierpnia lub początek września). Dokładne terminy spotkań przedstawione będą na stronie internetowej przedszkola. W czerwcu otrzymacie Państwo do wypełnienia (kartę informacji II, w której /m. innymi należy wskazać zaufane osoby upoważnione przez rodziców do odbierania dziecka z przedszkola/itp.)

     

    Szanowni rodzice zachęcamy do czytania ogłoszeń w przedszkolu.

    Poradnik został przygotowany z wykorzystaniem materiałów autorskich Pani psycholog Katarzyny Wnęk-Joniec.

    Skip to content